Singular Plural
Nominativ osieł osły
osłowie
Genitiv osła osłów
Dativ osłowi osłom
Akkusativ osła osły
Instrumental osłem osłami
osły
Lokativ ośle osłach
oślech
Vokativ ośle osły
osłowie

Nebenformen:

osioł

Worttrennung:

o·sieł, Plural: o·sło·wie

Aussprache:

IPA: [ˈɔɕɛw]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] veraltet: Esel
[2] veraltet, pejorativ: dumme Person; Esel

Herkunft:

seit dem 14. Jahrhundert[1] bezeugtes Erbwort aus dem urslawischen *osьlъ[2]

Beispiele:

[1] „togodla pred uolem a pred oslem v yaslkah s* […] bil“[3]
[2] „Wystaw sobie, wybrali na rządcę człowieka, który w żadnym instytucie nie był, płodozmianu nie rozumie, osieł nad osłami, a tu potrzeba silnej ręki i głowy.“[4]
Alle weiteren Informationen zu diesem Begriff befinden sich im Eintrag osioł.
Ergänzungen sollten daher auch nur dort vorgenommen werden.
[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „osieł
[1] Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom V, Zeszyt 9 (33): Osiadły–Ówdzie, Wrocław/Warszawa/Kraków 1969 (Digitalisat), Seite 651.

Quellen:

  1. Polska Akademia Nauk (Herausgeber): Słownik staropolski. Tom V, Zeszyt 9 (33): Osiadły–Ówdzie, Wrocław/Warszawa/Kraków 1969 (Digitalisat), Seite 651.
  2. Rick Derksen: Etymological Dictionary of the Slavic Inherited Lexicon. 1. Auflage. Brill, Leiden, Boston 2008, ISBN 978-90-04-15504-6 (Band 4 der Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series), „*osьlъ“ Seite 381.
  3. Jan Łoś, Władysław Semkowicz (Herausgeber): Kazania t. zw. świętokrzyskie. Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1934 (Digitalisat), Seite 22.
  4. Józef Ignacy Kraszewski: Złote jabłko. Tom II, Gubrynowicz i Schmidt, Lwów 1873 (Wikisource), Seite 54.