localis (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv locālis locālis locāle locāliter
Komparativ locālius
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:localis

Worttrennung:

lo·ca·lis

Bedeutungen:

[1] Linguistik: den Ort betreffend; örtlich, lokal
[2] sich auf einen Ort beziehend; örtlich, Orts-

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv locus → la mit dem Suffix -alis → la[1]

Beispiele:

[1] „Varro adverbia localia quae alibii praeverbia vocat quattuor esse dicit: ex in ad ab.“ (Varro frg. 102)[2]
[2] „Dies cautioni praestitutus si finietur, praetoris vel praesidis officium erit ex causa vel reum notare vel protelare eum et, si hoc localem exigit inquisitionem, ad magistratus municipales hoc remittere.“ (Ulp. dig. 39,2,4)[3]
[2] „Quicquid agitur, praenuntiabatur; quicquid videtur, audiebatur: quod terrae vorant urbes, quod insulas maria fraudant, quod interna atque externa bella dilaniant, quod regnis regna compulsant, quod fames et lues et locales quaeque clades et frequentiae plerumque mortium vastant, quod humiles sublimitate, sublimes humilitate mutantur,“ (Tert. apol. 20,2)[4]
[2] „Dans autem locum bono et malo corporalia ea facis, faciendo localia, quia quae locum habent prius est, ut corporalia sint.“ (Tert. adv. Herm. 51,4)[5]
[2] „At nunc, quatinus et illud opponunt: ‚ubi autem prohibemur coronari?‘, hanc magis localem substantiam causae praesentis aggrediar, ut et qui ex sollicitudine ignorantiae quaerunt instruantur et qui in defensionem delicti contendunt revincantur, ipsi vel maxime Christiani laureati, quibus id solum in solatium: ‚quaestio est‘, quasi aut nullum aut incertum saltem haberi possit delictum, quod patiatur quaestionem.“ (Tert. de coron. 1,6)[6]

Wortbildungen:

localia, localiter, localitas

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „localis“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 689.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „localis
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „localis“ Seite 1142.
[1, 2] Thesaurus Linguae Latinae. Editus iussu et auctoritate consilii ab academiis societatibusque diversarum nationum electi. 7. Band, 1. Teil I – Intervulsus, Teubner, Leipzig 1932–1964, ISBN 3-322-00000-1, „localis“ Spalte 1552–1553.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „localis“ Seite 1142.
  2. Marcus Terentius Varro; Georg Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): De lingua Latina. Quae supersunt. Accedunt grammaticorum Varronis librorum fragmenta. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1910 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 223.
  3. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 638.
  4. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 122.
  5. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 431.
  6. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars II: Opera montanistica, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 1041.