interlūnium (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ interlūnium interlūnia
Genitiv interlūniī interlūniōrum
Dativ interlūniō interlūniīs
Akkusativ interlūnium interlūnia
Vokativ interlūnium interlūnia
Ablativ interlūniō interlūniīs

Worttrennung:

in·ter·lū·ni·um, Plural: in·ter·lū·ni·a

Bedeutungen:

[1] Astronomie: Neumond

Herkunft:

Substantivierung des Adjektivs interlunis → la „im/bei Neumond“

Gegenwörter:

[1] plenilunium

Beispiele:

[1] „inter omnes vero convenit utilissime in coitu eius sterni, quem diem alii interlunii, alii silentis lunae appellant.“[1]
[1] „namque interlunio aestate calidissima est, hieme gelida. “[2]
[1] „aestate enim interlunio necesse est cum sole proximo nobis circulo currat, igne eius comminus recepto candens, eadem interlunio absit hieme, quoniam abscedit et sol;“[3]
[1] „in vicem moechos anus arrogantis
flebis in solo levis angiportu,
Thracio bacchante magis sub interlunia vento,“[4]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „interlunium“ (Zeno.org) Band 2, Spalte 373
[1] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 273

Quellen:

  1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 16,190
  2. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 18,276
  3. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historia, 18,277
  4. Quintus Horatius Flaccus, Carmina, 1,25,9–11