ferramentum (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ ferrāmentum ferrāmenta
Genitiv ferrāmentī ferrāmentōrum
Dativ ferrāmentō ferrāmentīs
Akkusativ ferrāmentum ferrāmenta
Vokativ ferrāmentum ferrāmenta
Ablativ ferrāmentō ferrāmentīs

Worttrennung:

fer·ra·men·tum, Genitiv: fer·ra·men·ti

Bedeutungen:

[1] Handwerk, Landwirtschaft: aus Eisen gefertigtes oder mit Eisen beschlagenes Werkzeug; Eisengerät, Eisenwerkzeug

Herkunft:

Ableitung zu dem Substantiv ferrum → la[1]

Beispiele:

[1] „auctionem uti faciat: vendat oleum, si pretium habeat; vinum, frumentum quod supersit, vendat; boves vetulos, armenta delicula, oves deliculas, lanam, pelles, plostrum vetus, ferramenta vetera, servum senem, servum morbosum, et si quid aliut supersit, vendat.“ (Cato, agr. 2, 7)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ferramentum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2731–2732.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „ferramentum
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, Seite 758.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „ferramentum“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 2731.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 10.