episcopus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ episcopus episcopī
Genitiv episcopī episcopōrum
Dativ episcopō episcopīs
Akkusativ episcopum episcopōs
Vokativ episcope episcopī
Ablativ episcopō episcopīs

Worttrennung:

e·pi·sco·pus, Plural: e·pi·sco·pi

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Person, die etwas beaufsichtigt: Aufseher
[2] Religion, speziell Christentum: Bischof

Herkunft:

Entlehnung aus dem griechischen ἐπίσκοπος (episkopos→ grc[1][2]

Sinnverwandte Wörter:

[1] praepositus, procurator

Unterbegriffe:

[2] archiepiscopus, chorepiscopus, coepiscopus

Beispiele:

[1] „Irenarchae quoque, qui disciplinae publicae et corrigendis moribus praeficiuntur: sed et qui ad faciendas vias eligi solent, cum nihil de proprio patrimonio in hoc munus conferant: item episcopi, qui praesunt pani et ceteris venalibus rebus, quae civitatium populis ad cotidianum victum usui sunt, personalibus muneribus funguntur.“[3]

Wortbildungen:

[2] episcopalis, episcopatus, episcopium

Übersetzungen Bearbeiten

[2] Lateinischer Wikipedia-Artikel „episcopus
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „episcopus“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 2437
[2] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 180

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „episcopus“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 2437
  2. Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1 Seite 180
  3. Aurelius Arcadius Charisius, Digesta Iustiniani, 50,4,18,7