disclusio (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ disclūsio disclūsiōnēs
Genitiv disclūsiōnis disclūsiōnum
Dativ disclūsiōnī disclūsiōnibus
Akkusativ disclūsiōnem disclūsiōnēs
Vokativ disclūsio disclūsiōnēs
Ablativ disclūsiōne disclūsiōnibus

Worttrennung:

dis·clu·sio, Plural: dis·clu·sio·nes

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Trennung, Absonderung

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb discludere → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] secretio, separatio

Beispiele:

[1] „Plato omnem naturam rerum, quod eius ad animalia praecipua pertineat, trifariam divisit censuit que esse summos deos. summum, medium et infimum fac intellegas non modo loci disclusione verum etiam naturae dignitate, quae et ipsa neque uno neque gemino modo sed pluribus cernitur.“[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „disclusio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 2196

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „disclusio“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 2196
  2. Apuleius, De deo Socratis, 1