dīcere (Latein) Bearbeiten

Verb Bearbeiten

Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular dīcō
2. Person Singular dīcis
3. Person Singular dīcit
1. Person Plural dīcimus
2. Person Plural dīcitis
3. Person Plural dīcunt
Perfekt 1. Person Singular dīxī
Imperfekt 1. Person Singular dīcēbam
Futur 1. Person Singular dīcam
PPP dictus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular dīcam
Imperativ Singular dīc
dīce
Plural dīcite
Alle weiteren Formen: Flexion:dicere

Nebenformen:

archaisch: deicere

Anmerkung zur Konjugation:

Besondere Konjugationsformen sind:

Worttrennung:

di·ce·re

Bedeutungen:

[1] transitiv: sagen, sprechen

Beispiele:

[1] „Nunc quoiius iussu venio et quam ob rem venerim / dicam simulque ipse eloquar nomen meum.“ (Plaut. Amph. prol. 17–18)[1]
[1] „quid? contraxistis frontem quia tragoediam / dixi futuram hanc? deu’ sum, commutavero.“ (Plaut. Amph. prol. 52–53)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. dico“ (Zeno.org)
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „dicere
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „dicere

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 17–18.
  2. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 52–53.

Ähnliche Wörter (Latein):

ähnlich geschrieben und/oder ausgesprochen: dicāre