cippus (Latein) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ cippus cippī
Genitiv cippī cippōrum
Dativ cippō cippīs
Akkusativ cippum cippōs
Vokativ cippe cippī
Ablativ cippō cippīs

Worttrennung:

cip·pus, Plural: cip·pi

Aussprache:

IPA: []
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] Grenzstein
[2] Religion: Grabsäule, Leichenstein
[3] Militär: Pfahl, Spitzsäule

Herkunft:

vielleicht verwandt mit sanskritisch शेप (śepa-) → sa „Penis; Schwanz“[1]

Beispiele:

[1] „cippi pomeri stant et circum Ariciam et circum Romam.“[2]
[2] „porro homines nequam, malus ut quartarius, cippos
collegere omnes.“[3]
[2] „mille pedes in fronte, trecentos cippus in agrum
hic dabat; heredes monumentum ne sequeretur.“[4]
[2] „non levior cippus nunc imprimit ossa?“[5]
[3] „quini erant ordines coniuncti inter se atque implicati. quo qui intraverant se ipsi acutissimis vallis induebant. hos cippos appellabant.“[6]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „cippus
[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cippus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1139.
[2, 3] Josef Maria Stowasser, Michael Petschenig, Franz Skutsch: Stowasser. Lateinisch-deutsches Schulwörterbuch. Oldenbourg, München 1994, ISBN 3-486-13405-1, Seite 87.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cippus“ (Zeno.org) Band 1, Spalte 1139
  2. Marcus Terentius Varro, De lingua latina, 5,143
  3. Gaius Lucilius, Saturarum fragmenta, 1255–1256
  4. Quintus Horatius Flaccus, Sermones, 1,8,12–13
  5. Aules Persius Flaccus, Saturae, 1,37
  6. Gaius Iulius Caesar, Commentarii belli Gallici, 7,73,4