augmentatio
augmentatio (Latein) Bearbeiten
Substantiv, f Bearbeiten
Worttrennung:
- aug·men·ta·tio, Genitiv: aug·men·ta·ti·o·nis
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch: Vermehrung
Herkunft:
Beispiele:
- [1] „Sameramis totius libidinis ardore torretur, et pueritia luxuriae lampada inmoderatis augmentationibus vaporatur.“ (Fulg. aet. mund. p. 140)[2]
- [1] „Differuntur enim ad augmentum suum, procrastinantur ad gloriam; quia non tantum prodest audiri, quantum expedit pro muneris augmentatione differri.“ (Cassiod. in psalm. 87,15)[3]
Übersetzungen Bearbeiten
[1] spätlateinisch: Vermehrung
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „augmentatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 726.
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „augmentatio“ Spalte 1359.
- [1] Du Cange et al.; Léopold Favre (Herausgeber): Glossarium mediae et infimae latinitatis. Niort 1883-87 : „augmentatio“
- [1] Otto Prinz, Helmut Gneuss (Hgg.): Mittellateinisches Wörterbuch, Bände A–C, München 1967–1999 „augmentatio“
Quellen:
- ↑ Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „augmentatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 726.
- ↑ Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana) , Seite 140.
- ↑ Magnus Aurelius Cassiodorus Senator: Opera. Pars II,2: Expositio psalmorum LXXI–CL, Brepolis, Turnhout 1958 (Corpus Christanorum, Series Latina, Band XCVIII) , Seite 800.