annuus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv annuus annua annuum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:annuus

Worttrennung:

an·nu·us

Bedeutungen:

[1] ein Jahr lang, ein Jahr andauernd; einjährig
[2] einmal im Jahr, jedes Jahr wieder, Jahr für Jahr; jährlich
[3] für ein Jahr, ausreichend für ein Jahr; Jahres-

Herkunft:

Ableitung zum Substantiv annus → la mit dem Suffix -uus → la[1]

Synonyme:

[2] anniversārius

Beispiele:

[1]
[3] „Bubus cibaria annua.rin iuga singula: lupini modios centum viginti aut glandis modios CCXL,“ (Cato agr. 60)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „annuus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 453
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „annuus
[1, 2] Albert Martin Latein-Deutsch, Stichwort: „annuus
[1–3] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „annuus“ Seite 150.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „annuus“ Seite 150.
  2. Marcus Porcius Cato; Antonius Mazzarino (Herausgeber): De agri cultura. Ad fidem Florentini codicis deperditi. 2. Auflage. BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1982 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 58.