anathema (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ anathēma anathēmata
Genitiv anathēmatis anathēmatum
Dativ anathēmatī anathēmatibus
Akkusativ anathēma anathēmata
Vokativ anathēma anathēmata
Ablativ anathēmate anathēmatibus

Worttrennung:

a·na·the·ma, Genitiv: a·na·the·ma·tis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Religion: Weihgeschenk, Weihgabe

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀνάθημα (anathēma→ grc[1]

Beispiele:

[1] „porro Iudith universa vasa bellica Holofernis quae dedit illi populus et conopeum quod ipsa sustulerat in anathema oblivionis“ (Vulg. Iudith 16, 23)

Entlehnungen:

Deutsch: Anathema

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. anathema“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 416.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „anathema
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anathēma“ Spalte 20.

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „1. anathema“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 416.

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ anathema anathemata
Genitiv anathematis anathematum
Dativ anathematī anathematibus
Akkusativ anathema anathemata
Vokativ anathema anathemata
Ablativ anathemate anathematibus

Anmerkung zur Flexion:

Bei Lucifer von Calaris ist der Gebrauch des Substantivs anathema als Femininum bezeugt.[1][2]

Worttrennung:

a·na·the·ma, Genitiv: a·na·the·ma·tis

Bedeutungen:

[1] Verfluchung
[2] Person, die von [1] betroffen ist; Verfluchter
[3] Religion, speziell Christentum: Kirchenbann, Anathema, Anathem
[4] Religion, speziell Christentum: Person oder Sache, die mit [3] belegt ist
[5] Religion: Sühneopfer

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀνάθεμα (anathema→ grc[2]

Synonyme:

[5] piaculum

Beispiele:

[1] „ideo notum vobis facio quod nemo in Spiritu Dei loquens dicit anathema Iesu et nemo potest dicere Dominus Iesus nisi in Spiritu Sancto“ (Vulg. I Cor., 12, 3)
[2] „si quis non amat Dominum Iesum Christum sit anathema maranatha“ (Vulg. I Cor., 16, 22)
[2] „sicut praediximus et nunc iterum dico si quis vobis evangelizaverit praeter id quod accepistis anathema sit“ (Vulg. Gal. 1, 9)
[5] „exaudivitque Dominus preces Israhel et tradidit Chananeum quem ille interfecit subversis urbibus eius et vocavit nomen loci illius Horma id est anathema“ (Vulg. Num. 12, 3)
[5] „filii autem Israhel praevaricati sunt mandatum et usurpaverunt de anathemate nam Achan filius Charmi filii Zabdi filii Zare de tribu Iuda tulit aliquid de anathemate iratusque est Dominus contra filios Israhel“ (Vulg. Ios. 7, 1)
[5] „optabam enim ipse ego anathema esse a Christo pro fratribus meis qui sunt cognati mei secundum carnem“ (Vulg. Rom. 9, 3)

Wortbildungen:

[1] anathemare

Übersetzungen Bearbeiten

[3] Lateinischer Wikipedia-Artikel „anathema
[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. anathema“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 416.
[1–4] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „anathema
[1–5] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anathema“ Spalte 20.
[1–3] Jan Frederik Niermeyer, Co van de Kieft: Mediae latinitatis lexicon minus. Lexique latin médiéval–français/anglais, A Medieval Latin–French/English Dicitonary. 1. Auflage. E. J. Brill, Leiden 1976, ISBN 90-04-04794-8, Seite 42.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „anathema“ Spalte 20.
  2. 2,0 2,1 Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „2. anathema“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 416.