aegis (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ aegis aegidēs
Genitiv aegidis aegidum
Dativ aegidī aegidibus
Akkusativ aegida aegidēs
Vokativ aegis aegidēs
Ablativ aegide aegidibus

Worttrennung:

ae·gis, Genitiv: ae·gi·dis

Bedeutungen:

[1] Mythologie: Ägis
[2] übertragen: Schutz, Schild, Schirm
[3] Botanik: Kernholz

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen αἰγίς (aigis→ grc[1]

Beispiele:

[1] „Arcades ipsum / credunt se vidisse Iovem, cum saepe nigrantem / aegida concuteret dextra nimbosque cieret.“ (Verg. Aen. 8,352–354)[2]
[1] „aegidaque horriferam, turbatae Palladis arma, / certatim squamis serpentum auroque polibant / conexosque anguis ipsamque in pectore divae / Gorgona desecto vertentem lumina collo.“ (Verg. Aen. 8,435–438)[3]
[1] „hanc pelagi rector templo vitiasse Minervae / dicitur : aversa est et castos aegide vultus / nata Iovis texit, neve hoc inpune fuisset, / Gorgoneum crinem turpes mutavit in hydros.“ (Ov. met. 4,798–801)[4]
[2] „saepe, ubi sit, quod ames, inter tam multa, requiras: / decipit hac oculos aegide dives Amor.“ (Ov. rem. 345–346)[5]
[3] „larix femina habet quam Graeci vocant aegida mellei coloris.“ (Plin. nat. 16,187)[6]

Übersetzungen Bearbeiten

[1–3] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aegis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 174.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „aegis

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „aegis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 174.
  2. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2009, ISBN 978-3-11-019607-8 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 242.
  3. Publius Vergilius Maro; Gian Biagio Conte (Herausgeber): Aeneis. 1. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2009, ISBN 978-3-11-019607-8 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite –246.
  4. Publius Ovidius Naso; William S. Anderson (Herausgeber): Metamorphoses. stereotype, 2. Auflage. Walter de Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71565-5 (Erstauflage 1982, Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 102
  5. Publius Ovidius Naso; Antonio Ramírez de Verger (Herausgeber): Carmina amatoria. Amores, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. 2. Auflage. K. G. Saur, München/Leipzig 2006, ISBN 978-3-598-71844-1 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 282.
  6. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen III. Libri XVI–XII, B. G. Teubner, Stuttgart 1967 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1902), Seite 48.