Singular Plural
Nominativ adherent adherenci
Genitiv adherenta adherentów
Dativ adherentowi adherentom
Akkusativ adherenta adherentów
Instrumental adherentem adherentami
Lokativ adherencie adherentach
Vokativ adherencie adherenci

Worttrennung:

ad·he·rent, Plural: ad·he·ren·ci

Aussprache:

IPA: [atˈxɛrɛnt], Plural: [atxɛˈrɛnt͡ɕi]
Hörbeispiele:   adherent (Info), Plural:

Bedeutungen:

[1] Person, die sich für jemanden/eine Idee einsetzt; Anhänger, Befürworter, Verfechter

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen adhaerens → la (Genitiv: adhaerentis)[1]

Synonyme:

[1] poplecznik, stronnik, zwolennik

Gegenwörter:

[1] adwersarz, antagonista, przeciwnik

Weibliche Wortformen:

[1] adherentka

Oberbegriffe:

[1] osoba

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „adherent
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „adherent
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 10.
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 13.
[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7, Seite 6.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 48.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 8.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „adherent
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „adherent“
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 7.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), Seite 6.
[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat), Seite 86.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „adherent

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 10.