acanthyllis (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ acanthyllis acanthyllidēs
Genitiv acanthyllidis acanthyllidum
Dativ acanthyllidī acanthyllidibus
Akkusativ acanthyllidem acanthyllidēs
Vokativ acanthyllis acanthyllidēs
Ablativ acanthyllide acanthyllidibus

Worttrennung:

a·can·thyl·lis, Genitiv: a·can·thyl·li·dis

Bedeutungen:

[1] Zoologie, Ornithologie: kleiner Singvogel; vielleicht: Distelfink

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀκανθυλλίς (akanthyllis→ grc[1]

Beispiele:

[1] „In genere vitiparrarum est cui nidus ex musco arido ita absoluta perficitur pila, ut inveniri non possit aditus. acanthyllis appellatur eadem figura ex lino intexens.“ (Plin. nat. 10,96)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acanthyllis“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 48.
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acanthyllis“ Seite 19.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acanthyllis“ Spalte 248.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „acanthyllis“ Seite 19.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen II. Libri VII–XV, K. G. Saur, München/Leipzig 2002, ISBN 3-598-71651-6 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1909), Seite 247.