abundatio (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ abundātio abundātiōnēs
Genitiv abundātiōnis abundātiōnum
Dativ abundātiōnī abundātiōnibus
Akkusativ abundātiōnem abundātiōnēs
Vokativ abundātio abundātiōnēs
Ablativ abundātiōne abundātiōnibus

Worttrennung:

ab·un·da·tio, Genitiv: ab·un·da·ti·o·nis

Bedeutungen:

[1] Übertreten über die Ufer, Überströmen

Herkunft:

Ableitung zu dem Verb abundare → la mit dem Suffix -tio → la[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] abundantia

Beispiele:

[1] „inde ostia plena Carbonaria, Fossiones ac Philistinae, quod alii Tartarum vocant, omnia ex Philistinae fossae abundatione nascentia, accedentibus Alesi ex Tridentinis Alpibus et Togisono ex Patavinorum agris.“ (Plin. nat. 3,121)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „abundatio“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 44.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „abundatio
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abundatio“ Seite 17.
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „abundatio“ Spalte 229.

Quellen:

  1. P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 1: A–L, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „abundatio“ Seite 17.
  2. Gaius Plinius Secundus: Naturalis Historia. Post Ludovici Iani obitum recognovit et scripturae discrepantia adiecta edidit Karl Mayhoff. stereotype 1. Auflage. Volumen I. Libri I–VI, K. G. Saur, München/Leipzig 1996, ISBN 3-519-11650-2 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1906), Seite 281.