triceps (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv triceps triceps triceps
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:triceps

Worttrennung:

tri·ceps

Bedeutungen:

[1] drei Köpfe habend; dreiköpfig
[2] übertragen: dreifältig

Herkunft:

Kompositum, dem tres → la und caput → la zugrunde liegen[1]

Beispiele:

[1] „Dic quaeso: num te illa terrent, triceps apud inferos Cerberus, Cocyti fremitus, travectio Acherontis, ‚mento summam aquam attingens enectus siti‘ Tantalus?“ (Cic. Tusc. 1, 10)[2]
[1] „Haec e Tartarea tenebrica abstractum plaga / Tricipitem eduxit Hydra generatum canem?“ (Cic. Tusc. 2, 22)[3]
[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „triceps“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3213–3214.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „triceps
[1] dict.cc Latein-Deutsch, Stichwort: „triceps
[1] Albert Martin Latein-Deutsch, Stichwort: „triceps

Quellen:

  1. Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „triceps“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 3213.
  2. Marcus Tullius Cicero: Tusculanae disputationes. In: Max Pohlenz (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 44, De Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71220-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1918), Seite 221.
  3. Marcus Tullius Cicero: Tusculanae disputationes. In: Max Pohlenz (Herausgeber): Scripta quae manserunt omnia. stereotype 1. Auflage. Fasc. 44, De Gruyter, Berlin/New York 2008, ISBN 978-3-598-71220-3 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Erstauflage 1918), Seite 291.