Kasus Singular Plural
m f n m f n
Nominativ quisquam quaequam quidquam
quicquam
quīquam quaequam quaequam
Genitiv cuiusquam cuiusquam cuiusquam quōrumquam quārumquam quōrumquam
Dativ cuiquam cuiquam cuiquam quibusquam quibusquam quibusquam
Akkusativ quemquam quamquam quidquam
quicquam
quōsquam quāsquam quaequam
Ablativ quōquam quāquam quōquam quibusquam quibusquam quibusquam

Worttrennung:

quis·quam

Bedeutungen:

[1] substantivisch: irgendjemand, jemand, irgendeiner
[2] adjektivisch: irgendein, ein

Beispiele:

[1]
[2] archaisch: „sive qui ambissent palmam his histrionibus / seu quoiquam artifici (seu per scriptas litteras / seu qui ipse ambisset seu per internuntium), / sive adeo aediles perfidiose quoi duint, / sirempse legem iussit esse Iuppiter, / quasi magistratum sibi alterive ambiverit.“ (Plaut. Amph. prol. 69–74)[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1, 2] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „quisquam“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2175.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „quisquam

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat), Amphitruo, Vers 69–74.