quadriga (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ quadrīga quadrīgae
Genitiv quadrīgae quadrīgārum
Dativ quadrīgae quadrīgīs
Akkusativ quadrīgam quadrīgās
Vokativ quadrīga quadrīgae
Ablativ quadrīgā quadrīgīs

Worttrennung:

qua·dri·ga, Genitiv: qua·dri·gae

Bedeutungen:

[1] meist im Plural: offener, zweirädriger Wagen mit vier angespannten Pferden; Quadriga, Viergespann
[2] Gespann von (vier) Pferden; Pferdegespann
[3] übertragen: vier zusammengehörige Dinge oder Personen; Viergespann
[4] übertragen: Gespann von Tieren

Verkleinerungsformen:

[1] quadrigula

Beispiele:

[1] „quadrigas si nunc inscendas Iovis / atque hinc fugias, ita vix poteris ecfugere infortunium.“ (Plaut. Amph. 450–451)[1]
[2]
[3] „igitur initiorum quadrigae locus et corpus, tempus et actio.“ (Var. LL 5, 12)[2]

Wortbildungen:

quadrigalis, quadrigarius, quadrigatus

Entlehnungen:

Deutsch: Quadriga

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „quadrigae
[1–4] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „quadriga“ (Zeno.org), Band 2, Spalte 2115.
[1, 2] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „quadrigae
[1–4] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „quadriga“ Seite 1685.

Quellen:

  1. Titus Maccius Plautus: Comoediae. recognovit brevique adnotatione critica instruxit W. M. Lindsay. Nachdruck der 1. Auflage. Tomus I: Amphitruo, Asinaria, Aulularia, Bacchides, Captivi, Casina, Cistellaria, Curculio, Epidicus, Menaechmi, Mercator, Oxford 1936 (Scriptorum Classicorum Bibliotheca Oxoniensis, Digitalisat).
  2. Marcus Terentius Varro; Georg Goetz, Fritz Schöll (Herausgeber): De lingua Latina. Quae supersunt. Accedunt grammaticorum Varronis librorum fragmenta. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1910 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 6.