ekim (Türkisch) Bearbeiten

Substantiv Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ ekim (اكیم) ekimler (اكیملر)
Akkusativ ekimi (اكیمی) ekimleri (اكیملری)
Dativ ekime (اكیمه) ekimlere (اكیملره)
Lokativ ekimde (اكیمده) ekimlerde (اكیملرده)
Ablativ ekimden (اكیمدن) ekimlerden (اكیملردن)
Genitiv ekimin (اكیمڭ) ekimlerin (اكیملرڭ)
Alle weiteren Formen: Flexion:ekim

Worttrennung:

e·kim, Plural:

Aussprache:

IPA: [ɛˈkʲɪm]
Hörbeispiele:   ekim (Info)

türkisch-arabische Schrift:

اكیم

Bedeutungen:

[1] Aussaat, Anbau
[2] Oktober, Gilbhart

Herkunft:

von türkisch "ek-" (< ekmek "säen; bestellen") + deverbales Nominalsuffix "-im".

Synonyme:

[?] veraltet: teşrinievvel, ilkteşrin, birinci teşrin

Beispiele:

[1]
[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[2] Türkischer Wikipedia-Artikel „ekim
[1, 2] DasSözlük.com, Wörterbuch Türkisch-Deutsch „ekim
[1, 2] almanca.sozluk.net: ekim
[2] deutsch-tuerkisch.net: ekim


Alle Monate:
1ocak 2şubat 3mart 4nisan 5mayıs 6haziran 7temmuz 8ağustos 9eylül 10ekim 11kasım 12aralık