doʻkon

doʻkon (Usbekisch)

Substantiv

Kasus	Singular	Plural
Nominativ	doʻkon	doʻkonlar
Genitiv	doʻkonning	doʻkonlarning
Dativ	doʻkonga	doʻkonlarga
Akkusativ	doʻkonni	doʻkonlarni
Lokativ	doʻkonda	doʻkonlarda
Ablativ	doʻkondan	doʻkonlardan
Person	Possessiv Singular	Possessiv Plural
1. Person Singular	doʻkonim	doʻkonlarim
2. Person Singular	doʻkoning	doʻkonlaring
3. Person Singular	doʻkoni	doʻkonlari
1. Person Plural	doʻkonimiz	doʻkonlarimiz
2. Person Plural	doʻkoningiz	doʻkonlaringiz
3. Person Plural	doʻkoni	doʻkonlari

Alternative Schreibweisen:

Afghanistan دکان

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

дўкон

Worttrennung:

doʻ·kon

Aussprache:

IPA: [doˈkɒn]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] Ort, wo ein Verkauf oder Einkauf stattfindet; Laden, Geschäft

Herkunft:

von arabisch دكان (dukkān) ^→ ar

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[1] doʻkoncha, doʻkondor, doʻkonxona

Übersetzungen

 [1] Ort, wo ein Verkauf oder Einkauf stattfindet

Deutsch: Laden, Geschäft

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Usbekischer Wikipedia-Artikel „doʻkon“

[1] Savodxon: „doʻkon“

[1] Imlo: „doʻkon“