czambuł

czambuł (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	czambuł	czambuły
Genitiv	czambułu	czambułów
Dativ	czambułowi	czambułom
Akkusativ	czambuł	czambuły
Instrumental	czambułem	czambułami
Lokativ	czambule	czambułach
Vokativ	czambule	czambuły

Worttrennung:

czam·buł, Plural: czam·bu·ły

Aussprache:

IPA: [ˈt͡ʃambuw]

Hörbeispiele:

czambuł^(Info)

Bedeutungen:

[1] historisch, Militär: bewaffnete Tatarenschar

Herkunft:

Entlehnung aus dem ukrainischen чамбул (čambul^☆) ^→ uk^[1]

Oberbegriffe:

[1] oddział

Beispiele:

[1] „ Czasem też napełniała go wielka wojna. Wówczas płynęły po nim jak fale czambuły tatarskie, pułki kozackie, to chorągwie polskie lub wołoskie; nocami rżenie koni wtórowało wyciom wilków, głos kotłów i trąb mosiężnych leciał aż do Owidowego jeziora i ku morzu, a na Czarnym szlaku, na Kuczmańskim — rzekłbyś powódź ludzka.“^[2]

Redewendungen:

[1] w czambuł

Übersetzungen

[1] historisch, Militär: bewaffnete Tatarenschar

Deutsch:

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „czambuł“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „czambuł“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „czambuł“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czambuł“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „czambuł“

Quellen:

↑ Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czambuł“
↑ Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 3.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „czambuł“

[2] Henryk Sienkiewicz: Ogniem i mieczem. Powieść z lat dawnych. 7. Auflage. Tom I (= Pisma Henryka Sienkiewicza, Tom VI), Gebethner i Wolff, Warszawa/Kraków 1901 (Erstauflage 1884, Wikisource) , Seite 3.

[1]

[2]