cursilitas (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ cursilitās cursilitātēs
Genitiv cursilitātis cursilitātum
Dativ cursilitātī cursilitātibus
Akkusativ cursilitātem cursilitātēs
Vokativ cursilitās cursilitātēs
Ablativ cursilitāte cursilitātibus

Worttrennung:

cur·si·li·tas, Genitiv: cur·si·li·ta·tis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Hin- und Herlaufen

Herkunft:

Ableitung zu dem Adjektiv cursilis → la[1] mit dem Suffix -itas → la

Beispiele:

[1] „Sed ut Fenestella in archaicis scribit, hic primum venator fuit; cui cum ferinae cedis cruenta vastatio et solitudinum vagabunda errando cursilitas displiceret, plusquam etiam videns contiroletas suos, id est Acteonem, Adonem, Hippolitum miserandae necis functos interitu, artis pristinae affectui mittens repudium agriculturam affectatus est; ob quam rem matrem quasi terram omnium genetricem amasse dicitur.“ (Fulg. myth. 3,2)[2]
[1] „ignis quoque hilaro remigamine coruscantior crispatis anhelo vibramine ligulis virentes rubi ramulos innocua cursilitate lambebat et divinis gressibus vernularem praebens obsequium cum herbis ludibundus innoxiis praelambitionibus crispabatar.“ (Fulg. aet. mund.)[3]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „cursilitas
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „cursilitas“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 1842.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „cursilitas
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 4. Band Con – Cyululs, Teubner, Leipzig 1906–1909, ISBN 3-322-00000-1, „cursilitas“ Spalte 1525.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 4. Band Con – Cyululs, Teubner, Leipzig 1906–1909, ISBN 3-322-00000-1, „cursilitas“ Spalte 1525.
  2. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 62.
  3. Fabius Planciades Fulgentius: Opera. Accedunt Fabii Claudii Gordiani Fulgentii v. c. De aetatibus mundi et hominis et S. Fulgentii Episcopi super Thebaiden, recensuit Rudolfus Helm. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1898 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 148.