awanpost

awanpost (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	awanpost	awanposty
Genitiv	awanpostu	awanpostów
Dativ	awanpostowi	awanpostom
Akkusativ	awanpost	awanposty
Instrumental	awanpostem	awanpostami
Lokativ	awanpoście	awanpostach
Vokativ	awanpoście	awanposty

Worttrennung:

a·wan·post, Plural: a·wan·pos·ty

Aussprache:

IPA: [aˈvanpɔst]

Hörbeispiele:

awanpost^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, Militär: Vorposten

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen avant-poste ^→ fr^[1]

Sinnverwandte Wörter:

[1] forpoczta

Beispiele:

[1] „Wy Polaki, ja Ruski, teraz się nie bijem, / Jest armistycjum, to my razem jemy, pijem, / Często na awanpostach nasz s francuzem gada, / Pije wódkę; jak krzykną ura! — kanonada.“^[2]

Übersetzungen

[1] veraltet, Militär: Vorposten

Deutsch: Vorposten m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „awanpost“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „awanpost“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „awanpost“

Quellen:

↑ Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „awanpost“
↑ Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 32.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „awanpost“

[2] Adam Mickiewicz: Pan Tadeusz. Czyli ostatni zajazd na Litwie. Historja szlachecka z r. 1811 i 1812, we dwunastu księgach, wierszem. Alexander Jełowicki, Paris 1834 (Wikisource) , Seite 32.

[1]

[2]