archivum (Latein) Bearbeiten

Substantiv, n Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ archīvum archīva
Genitiv archīvī archīvōrum
Dativ archīvō archīvīs
Akkusativ archīvum archīva
Vokativ archīvum archīva
Ablativ archīvō archīvīs

Nebenformen:

archium

Worttrennung:

ar·chi·vum

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch: Archiv

Herkunft:

Nebenform zu dem Substantiv archium → la

Beispiele:

[1] „Multis instrumentis cum digitorum supputariis gesticulis asserendum est, reseranda antiquissimarum etiam gentium archiva, Aegyptiorum Chaldaeorum Phoenicum;“ (Tert. apol. 19,5)[1]
[1] „Et tamen quomodo in synagogam potuit admitti tam repentinus, tam ignotus, cuius nemo adhuc certus de tribu, de populo, de domo, de censu denique Augusti, quem testem fidelissimum dominicae nativitatis Romana archiva custodiunt?“ (Tert. adv. Marc. 4,7,7)[2]
[1] „Solet et sic, ne eo loci sedeaut, quo in publico instrumenta deponuntur, archivo forte vel grammatophylacio.“ (Ulp. dig. 48,19,9,6)[3]
[1] „Tabulae testamenti aperiuntur hoc modo, ut testes vel maxima pars eorum adhibeatur, qui signaverint testamentum, ita ut agnitis signis, rupto lino, aperiatur et recitetur, atque ita describendi exempli fiat potestas, ac deinde signo publico obsignatum in archivum redigatur, ut si quando exemplum eius interciderit, sit, unde peti possit.“ (Paul. sent. 4,6,1)[4]
[1] „Clotho vero Lachesis Atroposque, quoniam sententias Iovis orthographae studio veritatis excipiunt, utpote librariae superum archivique custodes, cum senatum curiamque contrahi et ipsum Tonantem exuviis indusiari publice cernerent, magistratus in acta caelestumque consultum stilos acuunt cerasque componunt.“ (Mart. Cap. 1,65)[5]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „archivum
[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „archium“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 546.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „archivum
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1, „archivum“ Spalte 466.

Quellen:

  1. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 121.
  2. Quintus Septimus Florens Tertullianus: Opera. Pars I: Opera catholica, Adversus Marcionem, Brepolis, Turnholt 1954 (Corpus Christanorum, Series Latina), Seite 554.
  3. Theodor Mommsen, Paul Krüger (Herausgeber): Corpus iuris civilis. stereotype 15. Auflage. Volumen Primum: Institutiones, Digesta, Weidmann, Berlin 1928 (Internet Archive), Seite 865–866.
  4. Philipp Eduard Huschke, Emil Seckel, Bernhard Kübler (Herausgeber): Iurisprudentiae Anteiustinianae Reliquiae. vermehrte und korrigierte 6. Auflage. Voluminis alterius fasciculus prior, B. G. Teubner, Leipzig 1911 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 98.
  5. Martianus Minneus Felix Capella; James Willis (Herausgeber): De nuptiis Philologiae et Mercurii. 1. Auflage. B. G. Teubner, Leipzig 1983 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 19–20.