archimandrita
archimandrita (Latein) Bearbeiten
Substantiv, m Bearbeiten
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | archimandrita | archimandritae |
Genitiv | archimandritae | archimandritārum |
Dativ | archimandritae | archimandritīs |
Akkusativ | archimandritam | archimandritās |
Vokativ | archimandrita | archimandritae |
Ablativ | archimandritā | archimandritīs |
Nebenformen:
Worttrennung:
- ar·chi·man·dri·ta, Genitiv: ar·chi·man·dri·tae
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch, Religion: Vorsteher eines Klosters; Archimandrit
Herkunft:
- Entlehnung aus dem altgriechischen ἀρχιμανδρίτης (archimandritēs☆) → grc[1]
Sinnverwandte Wörter:
- [1] abbas
Beispiele:
- [1] „quae loquor falsa censete nisi, professioni meae competens adstipulator accesserit, satis in illo quondam coenobio Lirinensi spectabile caput, Luporum concellita Maximorumque et parsimoniae saltibus consequi affectans Memphiticos et Palaestinos archimandritas.“ (Sidon. epist. 8,14,2)[2]
Übersetzungen Bearbeiten
[1] Vorsteher eines Klosters
- [1] Lateinischer Wikipedia-Artikel „archimandrita“
- [1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998) : „archimandrita“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 545.
- [1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „archimandrita“
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „archimandrites vel archimandrita“ Spalte 462.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 2. Band An – Byzeres, Teubner, Leipzig 1901–1906, ISBN 3-322-00000-1 , „archimandrites vel archimandrita“ Spalte 462.
- ↑ Gaius Sollius Modestus Sidonius Apollinaris: Epistulae et Carmina. In: Christian Lütjohann (Herausgeber): Auctores antiquissimi (= Monumenta Germaniae Historica). Tomus VIII. Apud Weidmannos, Berlin 1887 (dMGH). , Seite 145–146.