akrobata

akrobata (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	akrobata	akrobaci
Genitiv	akrobaty	akrobatów
Dativ	akrobacie	akrobatom
Akkusativ	akrobatę	akrobatów
Instrumental	akrobatą	akrobatami
Lokativ	akrobacie	akrobatach
Vokativ	akrobato	akrobaci

Worttrennung:

a·k·ro·ba·ta, Plural: a·k·ro·ba·ci

Aussprache:

IPA: [akrɔˈbata], Plural: [akrɔˈbat͡ɕi]

Hörbeispiele:  akrobata ^(Info)

Bedeutungen:

[1] Sport, Zirkus: Akrobat

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen acrobate ^→ fr

Weibliche Wortformen:

[1] akrobatka

Oberbegriffe:

[1] cyrkowiec, artysta

[1] gimnastyk

Unterbegriffe:

[1] ekwilibrysta, kaskader, linoskoczek, rekista, woltyżer

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] Sport, Zirkus: Akrobat

Deutsch: Akrobat m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „akrobata“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akrobata“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akrobata“

[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 37.

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 29.

[1] Mirosław Bańko: Inny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–Ó, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-12826-7 , Seite 14.

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 159.

[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.) , Seite 22.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akrobata“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „akrobata“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 18.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 11.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akrobata“

Quellen:

akrobata (Tschechisch)

Deklinierte Form

Worttrennung:

ak·ro·ba·ta

Aussprache:

IPA: [ˈakrɔbata]

Hörbeispiele: —

Grammatische Merkmale:

• Genitiv Singular des Substantivs akrobat
• Akkusativ Singular des Substantivs akrobat

akrobata ist eine flektierte Form von akrobat. Alle weiteren Informationen findest du im Haupteintrag akrobat. Bitte nimm Ergänzungen deshalb auch nur dort vor.

Ähnliche Wörter:

akrobatka, akrobatyka, akrobacja