akolita

akolita (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	akolita	akolici
Genitiv	akolity	akolitów
Dativ	akolicie	akolitom
Akkusativ	akolitę	akolitów
Instrumental	akolitą	akolitami
Lokativ	akolicie	akolitach
Vokativ	akolito	akolici

Nebenformen:

veraltet: akolit

Worttrennung:

a·ko·li·ta, Plural: a·ko·li·ci

Aussprache:

IPA: [akɔˈlʲita], Plural: [akɔˈlʲit͡ɕi]

Hörbeispiele:

akolita^(Info)

Bedeutungen:

[1] Religion, speziell Katholizismus: Geistlicher im 4. Grad der niederen Weihen; Akoluth, Akolyth

[2] Religion, speziell Katholizismus: Person, die während der Messe am Altar dient; Akoluth, Akolyth

[3] übertragen: Person, die eine andere stetig belgeitet und sie unterstützt; Gehilfe, Diener

Herkunft:

Entlehnung aus dem kirchenlateinischen acolythus ^→ la^[1]

Synonyme:

[3] dozorca, pomocnik, poplecznik

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

[1] ?

Deutsch: Akoluth m, Akolyth m

[2] ?

Deutsch: Akoluth m, Akolyth m

[3] ?

Deutsch: Gehilfe m, Diener m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „akolita“

[1, 3] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „akolita“

[2, 3] Słownik Języka Polskiego – PWN: „akolita“

[1, 3] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 35.

[1, 3] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 28.

[1, 3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 152.

[1, 3] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 21.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „akolita“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „akolita“

[1–3] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 17.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „akolita“

Quellen:

↑ Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 28.

[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 28.

[1]