aklamować
aklamować (Polnisch)
BearbeitenAspekt | ||
---|---|---|
imperfektiv | perfektiv | |
aklamować | — | |
Zeitform | Person | Wortform |
Präsens | ja | aklamuję |
ty | aklamujesz | |
on, ona, ono | aklamuje | |
Imperativ | Singular | aklamuj |
Präteritum | on | aklamował |
ona | aklamowała | |
oni | aklamowali | |
Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
aklamując | aklamujący | aklamowany |
Alle weiteren Formen: Flexion:aklamować |
Worttrennung:
- a·kla·mo·wać
Aussprache:
- IPA: [aklaˈmɔvat͡ɕ]
- Hörbeispiele: aklamować (Info)
Bedeutungen:
- [1] veraltet, transitiv: jemanden durch Akklamation wählen; akklamieren
- [2] veraltet, transitiv: seine Zustimmung durch Zuruf äußern
- [3] veraltet, transitiv: mit Beifall begrüßen; akklamieren
Herkunft:
- Entlehnung aus dem lateinischen acclamare → la[1][2]
Sinnverwandte Wörter:
Beispiele:
- [1]
Charakteristische Wortkombinationen:
- [2] aklamować ustawę
Übersetzungen
Bearbeiten [1] veraltet, transitiv: jemanden durch Akklamation wählen; akklamieren
[2] veraltet, transitiv: seine Zustimmung durch Zuruf äußern
[3] veraltet, transitiv: mit Beifall begrüßen; akklamieren
- [1–3] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 150.
- [3] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aklamować“
- [3] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „aklamować“
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 17.
- [*] Słownik Ortograficzny – PWN: „aklamować“
Quellen:
- ↑ Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aklamować“
- ↑ Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 150.