acatalectus (Latein) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
Steigerungsstufe m f n Adverb
Positiv acatalēctus acatalēcta acatalēctum
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:acatalectus

Worttrennung:

a·ca·ta·lec·tus, a·ca·ta·lec·ta, a·ca·ta·lec·tum

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Metrik: akatalektisch

Herkunft:

Entlehnung aus dem altgriechischen ἀκατάληκτος (akatalēktos→ grc[1]

Gegenwörter:

[1] catalecticus

Beispiele:

[1] „Species carminum sunt quattuor, acatalecta catalectica bypercalalccla brachycatalecta. acatalecta est integer versus singulorum metrorum.“ (Diom. gramm. III p.502)[2]
[1] „sane huic metro ternario si acccsscrit quarta dipodia, fit versus quadratus, qui per conbinationcm quater feritur, eosdem recipiens pedes quos iambicus ternarius, aeque tragoediae comoediaeque conveniens; et habet vero in se catalecticum et acatalectum.“ (Diom. gramm. III p.504)[3]
[1] „perfectissimum autem est heccedecasyllabon Sapphicum, et hoc quidem acatalectum est et habet novissimam basin iambicam.“ (Diom. gramm. III p.505)[4]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. 8. Auflage. Hannover 1913 (Nachdruck Darmstadt 1998): „acatalectus“ (Zeno.org), Band 1, Spalte 49.
[1] PONS Latein-Deutsch, Stichwort: „acatalectus
[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acatalectus“ Spalte 249.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 1. Band A – Amyzon, Teubner, Leipzig 1900, ISBN 3-322-00000-1, „acatalectus“ Spalte 249.
  2. Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 502.
  3. Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 504.
  4. Diomedes: Artis grammaticae libri III. In: Heinrich Keil (Herausgeber): Grammatici Latini. 1. Auflage. Volumen I, B. G. Teubner, Leipzig 1857 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana, Internet Archive), Seite 505.