abukesb

abukesb (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	abukesb	abukesby
Genitiv	abukesba	abukesbów
Dativ	abukesbowi	abukesbom
Akkusativ	abukesb	abukesby
Instrumental	abukesbem	abukesbami
Lokativ	abukesbie	abukesbach
Vokativ	abukesbie	abukesby

Worttrennung:

a·bu·kesb, Plural: a·bu·kes·by

Aussprache:

IPA: [aˈbukɛsp], Plural: [abuˈkɛzbɨ]

Hörbeispiele: —, Plural: —

Bedeutungen:

[1] historisch, Numismatik: Abukesb, Abukeps, Abukelb

Herkunft:

seit dem 19. Jahrhundert bezeugte Entlehnung aus dem arabischen ابو كلب‎ (DMG: ʾabu kalb)  ‚der mit dem Hund‘, dem اب‎ (DMG: ʾab) ^→ ar ‚Vater‘ und كلب‎ (DMG: kalb) ^→ ar ‚Hund‘ zugrunde liegen; diese Bezeichnung des hollendischen Löwentalers beruht darauf, dass der darauf abgebildete Löwe für einen Hund gehalten wurde

Oberbegriffe:

[1] moneta

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] historisch, Numismatik: Abukesb, Abukeps, Abukelb

Deutsch: Abukesb m, Abukeps m, Abukelb m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 5.

Quellen: