Singular Plural
Nominativ abrewiacja abrewiacje
Genitiv abrewiacji abrewiacji
Dativ abrewiacji abrewiacjom
Akkusativ abrewiację abrewiacje
Instrumental abrewiacją abrewiacjami
Lokativ abrewiacji abrewiacjach
Vokativ abrewiacjo abrewiacje

Worttrennung:

a·bre·wia·cja, Plural: a·bre·wia·cje

Aussprache:

IPA: [abrɛˈvʲat͡sja]
Hörbeispiele:   abrewiacja (Info)

Bedeutungen:

[1] Linguistik: verkürzte Schreibweise eines Wortes oder einer Wortgruppe; Abkürzung, Abbreviation

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen abbreviatio → la[1] oder dem französischen abréviation → fr[2]

Synonyme:

[1] skrót

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „abrewiacja
[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „abrewiacja
[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „abrewiacja
[1] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 4.
[1] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0, Seite 5.
[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5, Seite 16.
[1] Mieczysław Szymczak: Słownik języka polskiego. 1., integrierte Auflage. Band 1 A–K, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1995, ISBN 83-01-11835-0 (Diese Auflage umfasst die ursprünglich 7. Auflage von 1992 mit dem nun integrierten Supplement von Zygmunt Saloni.), Seite 3.
[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abrewiacja
[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969) „abrewiacja“.
[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „abrewjacja“ Seite 3.
[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abrewjacja“ Seite 4.
[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abrewiacya“, Seite 3.
[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „abrewiacja

Quellen:

  1. Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5, Seite 4.
  2. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), Seite 3.
Ähnliche Wörter:
abrewiatura