abiurować
abiurować (Polnisch)
Bearbeiten| Aspekt | ||
|---|---|---|
| imperfektiv | perfektiv | |
| abiurować | — | |
| Zeitform | Person | Wortform |
| Präsens | ja | abiuruję |
| ty | abiurujesz | |
| on, ona, ono | abiuruje | |
| Imperativ | Singular | abiuruj |
| Präteritum | on | abiurował |
| ona | abiurowała | |
| oni | abiurowali | |
| Adverbialpartizip | Partizip Aktiv | Partizip Passiv |
| abiurując | abiurujący | abiurowany |
| Alle weiteren Formen: Flexion:abiurować | ||
Worttrennung:
- ab·iu·ro·wać
Aussprache:
- IPA: [abjuˈrɔvat͡ɕ]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
Beispiele:
- [1]
Übersetzungen
Bearbeiten [1] transitiv, veraltet: abschwören, abjurieren
- [1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat), „abjurować“ Seite 2.
- [1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat), „abjurować“ Seite 4.
- [1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807, „abjurować“
