abbuś

abbuś (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	abbuś	abbusiowie
Genitiv	abbusia	abbusi abbusiów
Dativ	abbusiowi	abbusiom
Akkusativ	abbusia	abbusi abbusiów
Instrumental	abbusiem	abbusiami
Lokativ	abbusiu	abbusiach
Vokativ	abbusiu	abbusiowie

Worttrennung:

ab·buś, Plural: ab·bu·sio·wie

Aussprache:

IPA: [ˈabbuɕ]

Hörbeispiele:  abbuś ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, abwertend, Religion: Abbé

Herkunft:

Entlehnung aus dem französischen abbé ^→ fr

Beispiele:

[1] „Jakto, rzekłem sam do siebie, człowiek ktory był komedyantem, abbusiem, gachem, i niewolnikiem mogł utrzymać w swym sercu drogie nasienie dobrego, gdy tym czasem ow inny niepodległy człowiek, umieszczony w rzędzie maiącym prawo do estymy, użyteczności i oświecenia dobrowolnie chwyta się występku!“

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: Abbé m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „abbuś“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „abbuś“

Quellen: