Zeitform Person Wortform
Präsens 1. Person Singular -uriō
2. Person Singular-urīs
3. Person Singular-urit
1. Person Plural-urīmus
2. Person Plural-urītis
3. Person Plural-uriunt
Perfekt 1. Person Singular-urīvī
-uriī
Imperfekt 1. Person Singular-uriēbam
Futur 1. Person Singular-uriam
PPP -urītus
Konjunktiv Präsens 1. Person Singular-uriam
Imperativ Singular-urī
Plural-urīte
Alle weiteren Formen: Flexion:-urire

Worttrennung:

-u·ri·re

Bedeutungen:

[1] Suffix zur Bildung von Desiderativen

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

cacaturire, canturire, cenaturire, dictaturire, dicturire, empturire, esurire, habiturire, micturire, morturire, nixurire, nupturire, parturire, petiturire, proscripturire, scripturire, taciturire

Übersetzungen

Bearbeiten
[1] P. G. W. Glare: Oxford Latin Dictionary. 2. Auflage. Volume 2: M–Z, Oxford University Press, Oxford 2012, ISBN 978-0-19-958031-6, „-urio“ Seite 2323.