ἵππος
ἵππος (Altgriechisch)
Bearbeiten| Singular | Plural
| |
|---|---|---|
| Nominativ | ὁ ἵππος | οἱ ἵπποι
|
| Genitiv | τοῦ ἵππου | τῶν ἵππων
|
| Dativ | τῷ ἵππῳ | τοῖς ἵπποις
|
| Akkusativ | τὸν ἵππον | τοὺς ἵππους
|
| Vokativ | (ὦ) ἵππε | (ὦ) ἵπποι
|
Worttrennung:
- ἵπ·πος, Plural: ἵπ·ποι
Umschrift:
- DIN 31634: hippos
Aussprache:
- IPA: […]
- Hörbeispiele: —
Bedeutungen:
- [1] Zoologie: Pferd, Ross
Oberbegriffe:
- [1] θήρ
Beispiele:
- [1]
Wortbildungen:
- ἅμιππος, ἀμφιπποτοξόται, ἀνθιππασία, ἄνιππος, ἀφιππεία, ἀφιππία, ἀφιπποτοξότης, ἄφιππος, δαμάσιππος, δάμνιππος, διιππασίαι, διώξιππος, δυσίππαστος, δύσιππος, ἐλάσιππος, ἑξάιππος, ἕξιππος, εὔιππος, ἐφιππαρχία, ἐφίππιος, ἐφιπποτοξότης, ἔφιππος, ζευγίππης, ἡμίιππος, ἱππάργεται, ἵππαγρος, ἱππαγωγός, ἱππάετος, ἱππαιχμία, ἵππαιχμος, ἱππάκη, ἱππάκης, ἱππακοντιστής, ἱππαλεκτρύων, ἱππαλέος, ἱππάνθρωπος, ἱππαπαί,ἱππάριον, ἱππαρμοστής, ἱππάρχης, ἱππαρχία, ἱππαρχικός, ἵππαρχος, ἱππάς, ἱππασία, ἱππάσιμος, ἵππασμα, ἱππαστήρ, ἱππαστής, ἱππαστί, ἱππαστικός, ἱππάφεσις, ἱππεία, ἵππειος,ἱππελάτειρα, ἱππελάτης, ἱππέλαφος, ἱππεραστής, ἵππερος, ἵππευμα, ἱππεύς, ἱππεύσιμος, ἱππευτήρ, ἱππευτής, ἱππηγέτης, ἱππηγός, ἱππηλάσιον, ἱππηλάτα, ἱππηλάτης, ἱππημολγία, ἱππημολγός, ἱππιάναξ, ἱππιατρεία, ἱππιατρία, ἱππιατρικός, ἱππίατρος, ἱππικόν, ἱππικός, ἵππιος, ἱππιοχαίτης, ἱππιοχάρμης, ἱππίσκος, ἱπποβάμων, ἱπποβάτης, ἱπποβοσκός, ἱπποβότης, ἱππόβοτος, ἱπποβουκόλος, ἱππόβροτος, ἱππόβρωτος, ἱππογέρανος, ἱππόγλωσσος, ἱππογνώμων, ἱππόγυτος, ἱπποδαμαστής, ἱππόδαμος, ἱππόδεσμα, ἱπποδέτης, ἱπποδιώκτης, ἱπποδότης, ἱπποδρομία, ἱπποδρομικός, ἱπποδρόμιον, ἱπποδρόμιος, ἱππόδρομος, ἱπποδρόμος, ἱπποζώνη, ἱππόθεν, ἱπποθήλης, ἱππόθοος, ἱπποθόρος, ἱπποίατρος, ἱπποκάνθαρος, ἱπποκέλευθος, ἱπποκεναύρειος, ἱπποκένταυρος, ἱπποκέντωρ, ἱπποκόμος, ἱππόκομος, ἱπποκόρυθος, ἱπποκορυστής, ἱπποκούριος, ἱπποκρατία, ἱππόκρημνος, ἱππόκροτος, ἱππολάπαθον, ἱππολειχήν, ἱππολέτης, ἱππολεχής, ἱππολοφία, ἱππόλοφος, ἱππόλυτος, ἱππομανές, ἱππομανής, ἱππομανία, ἱππομαχία, ἱππομάχος, ἱππόμητις, ἱππομιγής, ἱππομολγία, ἱππομολγός, ἱππόμπρφος, ἱππομύρμηξ, ἱππονομεύς, ἱππόνομος, ἱππονόμος, ἱππονώμας, ἱππόνωμος, ἱπποπέδη, ἱπποπείρης, ἱπποπῆραι, ἱπποποίητος, ἱπποπόλος, ἱππόπορνος, ἱπποπόταμος, ἱπποπώλης, ἱπποσείρης, ἱπποσόας, κάλλιππος, κρατήσιππος, κρύψιππος, κρήσιππος, λεύκιππος, μελάνιππος, μίσιππος, μόνιππος, πάριππος, πλάξιππος, πλήξιππος, πολυϊππία, πολύϊππος, ταράξιππος, ταχύιππος, τέθριππον, τέθριππος, τρίιππον, τρίιππος, τρυσίππιον, φιλιππία, φίλιππος,
Übersetzungen
Bearbeiten- [1] Wilhelm Gemoll: Griechisch-deutsches Schul- und Handwörterbuch. Von W. Gemoll und K. Vretska. 10. Auflage. Oldenbourg, München 2006, ISBN 978-3-637-00234-0, Seite 414
- [1] Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch - Deutsches Handwörterbuch (in zwei Bänden). 3. Auflage. Vieweg und Sohn, Braunschweig 1914, Band 1, Seite 1260–1261, Eintrag „ἵππος“