مجبور کرنا

مجبور کرنا (Urdu)

Verb, Wortverbindung

Zeitform	Person
Perfekt	Singular Maskulinum	مجبور کیا
	Plural Maskulinum	مجبور کئے
	Singular Femininum	مجبور کی
	Plural Femininum	مجبور کیں
Subjunktiv	1. Person Singular	مجبور کروں
	2./3. Person Singular	مجبور کرے
	1./3. Person Plural	مجبور کریں
	2. Person Plural	مجبور کرو
Partizip Präsens	Maskulinum Singular	مجبور کرتا
	Maskulinum Plural	مجبور کرتے
	Femininum Singular	مجبور کرتی
	Femininum Plural	مجبور کرتیں
Partizip Perfekt	Maskulinum Singular	مجبور کیا
	Maskulinum Plural	مجبور کئے
	Femininum Singular	مجبور کی
	Femininum Plural	مجبور کیں
Imperativ	Singular	مجبور کر
	Plural	مجبور کرو

Vokalisierung:

مَجبُور کَرْنا‎

Umschrift:

majbūr karnā

Aussprache:

IPA: [məd͡ʒbuːɾ kəɾˈnɑː]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] mit Druck/Gewalt zu etwas bringen; zwingen, nötigen

Herkunft:

zu مجبور und کرنا

Beispiele:

[1] میں ایسا کرنے کو مجبور کیا گیا۔ (Maiṉ aisā karne ko majbūr kiyā gayā.)

Ich wurde gezwungen, es so zu tun.

[1] انہیں مجبور نہیں کیا جا سکتا۔ (Unheṉ majbūr nahīṉ kiyā jā saktā.)

Wir können sie nicht zwingen.

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: zwingen, nötigen

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Rekhta: „مجبور کرنا“