szynka

szynka (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	szynka	szynki
Genitiv	szynki	szynek
Dativ	szynce	szynkom
Akkusativ	szynkę	szynki
Instrumental	szynką	szynkami
Lokativ	szynce	szynkach
Vokativ	szynko	szynki

[1] położenie szynki – Lage des Schinkens

[2] szynka z goździkami – Schinken mit Nelken

Worttrennung:

szyn·ka, Plural: szyn·ki

Aussprache:

IPA: [ˈʃɨnka], Plural: [ˈʃɨnci]

Hörbeispiele:  szynka ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Lebensmittel: Fleisch von der hinteren Hälfte des Schweins oder Wildschweins; Schinken

[2] Lebensmittel: Wurstware aus [1]; Schinken

Herkunft:

seit dem 18. Jahrhundert bezeugte Entlehnung aus dem deutschen Schinken

Verkleinerungsformen:

[2] szyneczka

Oberbegriffe:

[1] mięso

[2] wędlina

Unterbegriffe:

[1] przednia szynka

[2] pastrami

Beispiele:

[1] Wyciął kość z szynki.

Er schnitt den Knochen aus dem Schinken.

[2] Jadła bułkę z szynką.

Sie aß ein Brötchen mit Schinken.

Wortbildungen:

[1, 2] szynkowy

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: Schinken m

 [2] ?

Deutsch: Schinken m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „szynka“

[2] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „szynka“

[1, 2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „szynka“

[1, 2] Słownik Wyrazów Obcych – PWN: „szynka“

[1, 2] Marek Łaziński: Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9 , Seite 195.

[1, 2] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „szynka“

[1, 2] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „szynka“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 6 S–Ś, Warszawa 1915 (Digitalisat) , Seite 704.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „szynka“

Quellen: