hypercatalexis
hypercatalexis (Latein) Bearbeiten
Substantiv, f Bearbeiten
Kasus | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominativ | hypercatalēxis | hypercatalēxēs |
Genitiv | hypercatalēxis | hypercatalēxum |
Dativ | hypercatalēxī | hypercatalēxibus |
Akkusativ | hypercatalēxem | hypercatalēxēs |
Vokativ | hypercatalēxis | hypercatalēxēs |
Ablativ | hypercatalēxe | hypercatalēxibus |
Worttrennung:
- hy·per·ca·ta·le·xis, Genitiv: hy·per·ca·ta·le·xis
Bedeutungen:
- [1] spätlateinisch, Metrik: Hyperkatalexe
Herkunft:
- Entlehnung aus dem nicht belegten altgriechischen *ὑπερκατάληξις (hyperkatalēxis)[1]
Gegenwörter:
- [1] brachycatalexis
Beispiele:
- [1] „Cum finis versus consideratur. huius species sunt quattuor, id est catalexis, acatalexis, brachycatalexis, hypercatalexis. harum ratio talis est: […] hypercatalexis est, cum pedem plus aut syllabam habet.“ (Aud. gramm. p. 333)[2]
Übersetzungen Bearbeiten
[1] spätlateinisch, Metrik: Hyperkatalexe
- [1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1 , „hypercatalexis“ Spalte 3150.
Quellen:
- ↑ Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1 , „hypercatalexis“ Spalte 3150.
- ↑ Heinrich Keil (Herausgeber): Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus, Velius Longus, Caper, Agroecius, Cassiodorus, Martyrius, Beda, Albinus (= Grammatici Latini. Vol. VII). B. G. Teubner, Leipzig 1880 (Internet Archive). , Seite 333.