hypercatalexis (Latein) Bearbeiten

Substantiv, f Bearbeiten

Kasus Singular Plural
Nominativ hypercatalēxis hypercatalēxēs
Genitiv hypercatalēxis hypercatalēxum
Dativ hypercatalēxī hypercatalēxibus
Akkusativ hypercatalēxem hypercatalēxēs
Vokativ hypercatalēxis hypercatalēxēs
Ablativ hypercatalēxe hypercatalēxibus

Worttrennung:

hy·per·ca·ta·le·xis, Genitiv: hy·per·ca·ta·le·xis

Bedeutungen:

[1] spätlateinisch, Metrik: Hyperkatalexe

Herkunft:

Entlehnung aus dem nicht belegten altgriechischen *ὑπερκατάληξις (hyperkatalēxis)[1]

Gegenwörter:

[1] brachycatalexis

Beispiele:

[1] „Cum finis versus consideratur. huius species sunt quattuor, id est catalexis, acatalexis, brachycatalexis, hypercatalexis. harum ratio talis est: […] hypercatalexis est, cum pedem plus aut syllabam habet.“ (Aud. gramm. p. 333)[2]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1, „hypercatalexis“ Spalte 3150.

Quellen:

  1. Thesaurus Linguae Latinae. Editus auctoritate et consilio academiarum quinque Germanicarum: Berolinensis, Gottingensis, Lipsiensis, Monacensis, Vindobonensis. 6. Band, 3. Teil H – Hystrix, Teubner, Leipzig 1936–1942, ISBN 3-322-00000-1, „hypercatalexis“ Spalte 3150.
  2. Heinrich Keil (Herausgeber): Scriptores de orthographia: Terentius Scaurus, Velius Longus, Caper, Agroecius, Cassiodorus, Martyrius, Beda, Albinus (= Grammatici Latini. Vol. VII). B. G. Teubner, Leipzig 1880 (Internet Archive)., Seite 333.