długopis

długopis (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	długopis	długopisy
Genitiv	długopisu	długopisów
Dativ	długopisowi	długopisom
Akkusativ	długopis	długopisy
Instrumental	długopisem	długopisami
Lokativ	długopisie	długopisach
Vokativ	długopisie	długopisy

Worttrennung:

dłu·go·pis, Plural: dłu·go·pi·sy

Aussprache:

IPA: [dwuˈɡɔpʲis], Plural: [dwuɡɔˈpʲisɨ]

Hörbeispiele:  długopis ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Kugelschreiber, Kuli

Oberbegriffe:

[1] pisak, przyrząd

Unterbegriffe:

[1] cienkopis, żelopis

Beispiele:

[1] Nauczycieł poprawiał tekst czerwonym długopisem.

Der Lehrer korrigierte den Text mit einem roten Kugelschreiber.

Charakteristische Wortkombinationen:

[1] pisać długopisem

Wortbildungen:

[1] długopisowy

Übersetzungen

 [1] Kugelschreiber, Kuli

Deutsch: Kugelschreiber m, Kuli m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „długopis“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „długopis“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „długopis“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „długopis“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „długopis“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „d%B3ugopis“