cudzoziemiec

cudzoziemiec (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	cudzoziemiec	cudzoziemcy
Genitiv	cudzoziemca	cudzoziemców
Dativ	cudzoziemcowi	cudzoziemcom
Akkusativ	cudzoziemca	cudzoziemców
Instrumental	cudzoziemcem	cudzoziemcami
Lokativ	cudzoziemcu	cudzoziemcach
Vokativ	cudzoziemcze cudzoziemcu	cudzoziemcy

Worttrennung:

cu·dzo·zie·miec, Plural: cu·dzo·ziem·cy

Aussprache:

IPA: [t͡sud͡zɔˈʑɛmʲɛt͡s], Plural: [t͡sud͡zɔˈʑɛmt͡sɨ]

Hörbeispiele:  cudzoziemiec ^(Info), Plural: —

Bedeutungen:

[1] Bewohner und/oder Bürger eines fremden Landes; Ausländer

Synonyme:

[1] obcokrajowiec, zagraniczniak, zagranicznik

Gegenwörter:

[1] rodak

Weibliche Wortformen:

[1] cudzoziemka

Oberbegriffe:

[1] obcy

Unterbegriffe:

[1] barbarzyńca, dewizowiec, gringo

Beispiele:

[1] Córka sąsiadów uczy cudzoziemców języka polskiego.

Die Tochter unserer Nachbarn bringt Ausländern die polnische Sprache bei.

Übersetzungen

 [1] Bewohner und/oder Bürger eines fremden Landes; Ausländer

Deutsch: Ausländer m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Polnischer Wikipedia-Artikel „cudzoziemiec“

[1] PONS Polnisch-Deutsch, Stichwort: „cudzoziemiec“

[1] Słownik Języka Polskiego – PWN: „cudzoziemiec“

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „cudzoziemiec“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „cudzoziemiec“

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „cudzoziemiec“