alegacja

alegacja (Polnisch)

Substantiv, f

	Singular	Plural
Nominativ	alegacja	alegacje
Genitiv	alegacji	alegacji
Dativ	alegacji	alegacjom
Akkusativ	alegację	alegacje
Instrumental	alegacją	alegacjami
Lokativ	alegacji	alegacjach
Vokativ	alegacjo	alegacje

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

alegacya

Nebenformen:

allegacja

Worttrennung:

a·le·ga·cja, Plural: a·le·ga·cje

Aussprache:

IPA: [alɛˈɡat͡sja]

Hörbeispiele:  alegacja ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet: Allegation, Anführung

Herkunft:

Entlehnung aus dem lateinischen allegatio ^→ la

Sinnverwandte Wörter:

[1] dowód, przytoczenie

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] veraltet: Allegation, Anführung

Deutsch: Allegation f, Anführung f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 205.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „alegacja“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. 1. Auflage. Tom pierwszy A–Ć, Państwowe Wydawnictwo – Wiedza Powszechna, Warszawa 1958 , Seite 79.

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 23.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 14.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „alegacya“, Seite 11.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „alegacja“

Quellen: