aktuariusz

aktuariusz (Polnisch)

Substantiv, m

	Singular	Plural
Nominativ	aktuariusz	aktuariusze
Genitiv	aktuariusza	aktuariuszy aktuariuszów
Dativ	aktuariuszowi	aktuariuszom
Akkusativ	aktuariusza	aktuariuszy aktuariuszów
Instrumental	aktuariuszem	aktuariuszami
Lokativ	aktuariuszu	aktuariuszach
Vokativ	aktuariuszu	aktuariusze

Nicht mehr gültige Schreibweisen:

aktuarjusz

Worttrennung:

ak·tu·a·riusz, Plural: ak·tu·a·riu·sze

Aussprache:

IPA: [aktuˈarɨjuʃ], Plural: [aktuarɨˈjuʃɛ]

Hörbeispiele:  aktuariusz ^(Info)

Bedeutungen:

[1] veraltet, Recht: Aktuarius, Aktuar, Gerichtsschreiber

[2] Versicherungswesen: Aktuar

Herkunft:

seit 1594 bezeugte Entlehnung aus dem lateinischen actuarius ^→ la, wobei die Bedeutung im Versicherungswesen eine Lehnbedeutung aus dem englischen actuary ^→ en ist

Synonyme:

[1] pisarz sądowy

Weibliche Wortformen:

[2] aktuariuszka

Oberbegriffe:

[1] pracownik

Beispiele:

[1]

Wortbildungen:

[2] aktuariuszka

Übersetzungen

 [1] veraltet, Recht: Aktuarius, Aktuar, Gerichtsschreiber

Deutsch: Aktuarius m, Aktuar m, Gerichtsschreiber m

 [2] Versicherungswesen: Aktuar

Deutsch: Aktuar m

Referenzen und weiterführende Informationen:

[2] Polnischer Wikipedia-Artikel „aktuariusz“

[2] Słownik Języka Polskiego – PWN: „aktuariusz“

[2] Stanisław Dubisz: Uniwersalny słownik języka polskiego. 1. Auflage. Band 1 A–G, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 83-01-13858-0 , Seite 40.

[2] Mirosław Bańko: Wielki słownik wyrazów obcych PWN. 1. Auflage. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, ISBN 978-83-01-14455-5 , Seite 32.

[1, 2] Halina Zgółkowa: Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny. Band 1 a – amyloza, Wydawnictwo „Kurpisz“, Poznań 1994, ISBN 83-86600-22-5 , Seite 173.

[1] Słownik Języka Polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego: „aktuariusz“

[1] Witold Doroszewski: Słownik języka polskiego. Band 1–11, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1997, ISBN 83-01-12321-4 (elektronischer Reprint; Erstdruck 1958–1969)  „aktuariusz“

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , „aktuarjusz“ Seite 20.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , „aktuarjusz“ Seite 12.

[1] Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk (Herausgeber): Słownik polszczyzny XVI wieku. Tom I: A–Bany, Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, Wrocław/Warszawa/Kraków 1966 (Digitalisat) , „aktuaryjusz“ Seite 98.

[*] Słownik Ortograficzny – PWN: „aktuariusz“

Quellen: