adwokactwo

adwokactwo (Polnisch)

Substantiv, n

	Singular	Plural
Nominativ	adwokactwo	—
Genitiv	adwokactwa	—
Dativ	adwokactwu	—
Akkusativ	adwokactwo	—
Instrumental	adwokactwem	—
Lokativ	adwokactwu	—
Vokativ	adwokactwo	—

Worttrennung:

ad·wo·kac·two, kein Plural

Aussprache:

IPA: [advɔˈkat͡stfɔ]

Hörbeispiele: —

Bedeutungen:

[1] veraltet, Recht: Amt eines Rechtsanwalts; Advokatur, Rechtsanwaltschaft, Anwaltschaft

Synonyme:

[1] adwokatura

Oberbegriffe:

[1] stanowisko, zawód

Beispiele:

[1]

Übersetzungen

 [1] ?

Deutsch: Advokatur f, Rechtsanwaltschaft f, Anwaltschaft f

Referenzen und weiterführende Informationen:

[1] Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki: Słownik języka polskiego. Band 1 A–G, Warszawa 1900 (Digitalisat) , Seite 10.

[1] Aleksander Zdanowicz et. al.: Słownik języka polskiego. Obejmujący: oprócz zbioru właściwie polskich, znaczną liczbę wyrazów z obcych języków polskiemu przyswojonych: nomenklatury tak dawne, jak też nowo w użycie wprowadzone różnych nauk, umiejętności, sztuk i rzemiosł: nazwania monet, miar i wag główniejszych krajów i prowincji; mitologję plemion słowiańskich i innych ważniejszych, tudzież oddzielną tablicę słów polskich nieforemnych z ich odmianą. Część I: A–O, Wilno 1861 (Digitalisat) , Seite 7.

[1] Samuel Bogumił Linde: Słownik języka polskiego. Band 1, Teil 1 (Volumen I) A–F, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807 , „adwokactwo“, Seite 6.