Flexion:ferre

ferre (Konjugation) (Latein)

zurück zu ferre

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	ferre	tulisse	lātūrum, -am, -um esse
Passiv	ferrī	lātum, -am, -um esse	lātum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	ferēns	lātus, -a, -um	lātūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
ferendī	ferendus, -a, -um	lātum	lātū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	fer!	ferre!	fertō!	fertor!
Sg. 3. Pers.			fertō!	fertor!
Pl. 2. Pers.	ferte!	feriminī!	fertōte!
Pl. 3. Pers.			feruntō!	feruntor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	ferō	feram	feror	ferar
Sg. 2. Pers.	fers	ferās	ferris	ferāris
Sg. 3. Pers.	fert	ferat	fertur	ferātur
Pl. 1. Pers.	ferimus	ferāmus	ferimur	ferāmur
Pl. 2. Pers.	fertis	ferātis	feriminī	ferāmini
Pl. 3. Pers.	ferunt	ferant	feruntur	ferantur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	ferēbam	ferrem	ferēbar	ferrer
Sg. 2. Pers.	ferēbās	ferrēs	ferēbāris	ferrēris
Sg. 3. Pers.	ferēbat	ferret	ferēbātur	ferrētur
Pl. 1. Pers.	ferēbāmus	ferrēmus	ferēbāmur	ferrēmur
Pl. 2. Pers.	ferēbātis	ferrētis	ferēbāminī	ferrēminī
Pl. 3. Pers.	ferēbant	ferrent	ferēbantur	ferrentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	feram		ferar
Sg. 2. Pers.	ferēs		ferēris
Sg. 3. Pers.	feret		ferētur
Pl. 1. Pers.	ferēmus		ferēmur
Pl. 2. Pers.	ferētis		ferēminī
Pl. 3. Pers.	ferent		ferentur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	tulī	tulerim	lātus, -a, -um sum	lātus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	tulistī	tuleris	lātus, -a, -um es	lātus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	tulit	tulerit	lātus, -a, -um est	lātus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	tulimus	tulerimus	lātī, -ae, -a sumus	lātī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	tulistis	tuleritis	lātī, -ae, -a estis	lātī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	tulērunt	tulerint	lātī, -ae, -a sunt	lātī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	tuleram	tulissem	lātus, -a, -um eram	lātus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	tulerās	tulissēs	lātus, -a, -um erās	lātus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	tulerat	tulisset	lātus, -a, -um erat	lātus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	tulerāmus	tulissēmus	lātī, -ae, -a erāmus	lātī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	tulerātis	tulissētis	lātī, -ae, -a erātis	lātī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	tulerant	tulissent	lātī, -ae, -a erant	lātī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	tulerō		lātus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	tuleris		lātus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	tulerit		lātus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	tulerimus		lātī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	tuleritis		lātī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	tulerint		lātī, -ae, -a erunt