cernere (Konjugation) (Latein)
- zurück zu cernere
Infinite Formen
Infinitive
|
---|
|
Infinitiv Präsens
|
Infinitiv Perfekt
|
Infinitiv Futur
|
Aktiv
|
cernere
|
crēvisse
|
crētūrum, -am, -um esse
|
Passiv
|
cernī
|
crētum, -am, -um esse
|
crētum īrī
|
Partizipien
|
---|
|
Präsens Aktiv
|
Perfekt Passiv
|
Futur Aktiv
|
cernēns
|
crētus, -a, -um
|
crētūrus, -a, -um
|
Gerundium, Gerundivum, Supina
|
---|
Gerundium
|
Gerundivum
|
Supinum I
|
Supinum II
|
cernendī
|
cernendus, -a, -um
|
crētum
|
crētū
|
Finite Formen
Imperativ
Person
|
Präsens
|
Futur
|
---|
Aktiv
|
Passiv
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Sg. 2. Pers.
|
cerne!
|
cernere!
|
cernitō!
|
cernitor!
|
Sg. 3. Pers.
|
|
|
cernitō!
|
cernitor!
|
Pl. 2. Pers.
|
cernite!
|
cerniminī!
|
cernitōte!
|
|
Pl. 3. Pers.
|
|
|
cernuntō!
|
cernuntor!
|
Indikativ und Konjunktiv
Präsens
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
cernō
|
cernam
|
cernor
|
cernar
|
Sg. 2. Pers.
|
cernis
|
cernās
|
cerneris
|
cernāris
|
Sg. 3. Pers.
|
cernit
|
cernat
|
cernitur
|
cernātur
|
Pl. 1. Pers.
|
cernimus
|
cernāmus
|
cernimur
|
cernāmur
|
Pl. 2. Pers.
|
cernitis
|
cernātis
|
cerniminī
|
cernāmini
|
Pl. 3. Pers.
|
cernunt
|
cernant
|
cernuntur
|
cernantur
|
Text
|
---|
Imperfekt
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
cernēbam
|
cernerem
|
cernēbar
|
cernerer
|
Sg. 2. Pers.
|
cernēbās
|
cernerēs
|
cernēbāris
|
cernerēris
|
Sg. 3. Pers.
|
cernēbat
|
cerneret
|
cernēbātur
|
cernerētur
|
Pl. 1. Pers.
|
cernēbāmus
|
cernerēmus
|
cernēbāmur
|
cernerēmur
|
Pl. 2. Pers.
|
cernēbātis
|
cernerētis
|
cernēbāminī
|
cernerēminī
|
Pl. 3. Pers.
|
cernēbant
|
cernerent
|
cernēbantur
|
cernerentur
|
Text
|
---|
Futur I
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
cernam
|
|
cernar
|
|
Sg. 2. Pers.
|
cernēs
|
cernēris
|
Sg. 3. Pers.
|
cernet
|
cernētur
|
Pl. 1. Pers.
|
cernēmus
|
cernēmur
|
Pl. 2. Pers.
|
cernētis
|
cernēminī
|
Pl. 3. Pers.
|
cernent
|
cernentur
|
Text
|
---|
Perfekt
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
crēvī
|
crēverim
|
crētus, -a, -um sum
|
crētus, -a, -um sim
|
Sg. 2. Pers.
|
crēvistī
|
crēveris
|
crētus, -a, -um es
|
crētus, -a, -um sīs
|
Sg. 3. Pers.
|
crēvit
|
crēverit
|
crētus, -a, -um est
|
crētus, -a, -um sit
|
Pl. 1. Pers.
|
crēvimus
|
crēverimus
|
crētī, -ae, -a sumus
|
crētī, -ae, -a sīmus
|
Pl. 2. Pers.
|
crēvistis
|
crēveritis
|
crētī, -ae, -a estis
|
crētī, -ae, -a sītis
|
Pl. 3. Pers.
|
crēvērunt
|
crēverint
|
crētī, -ae, -a sunt
|
crētī, -ae, -a sint
|
Text
|
---|
Plusquamperfekt
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
crēveram
|
crēvissem
|
crētus, -a, -um eram
|
crētus, -a, -um essem
|
Sg. 2. Pers.
|
crēverās
|
crēvissēs
|
crētus, -a, -um erās
|
crētus, -a, -um essēs
|
Sg. 3. Pers.
|
crēverat
|
crēvisset
|
crētus, -a, -um erat
|
crētus, -a, -um esset
|
Pl. 1. Pers.
|
crēverāmus
|
crēvissēmus
|
crētī, -ae, -a erāmus
|
crētī, -ae, -a essēmus
|
Pl. 2. Pers.
|
crēverātis
|
crēvissētis
|
crētī, -ae, -a erātis
|
crētī, -ae, -a essētis
|
Pl. 3. Pers.
|
crēverant
|
crēvissent
|
crētī, -ae, -a erant
|
crētī, -ae, -a essent
|
Text
|
---|
Futur II
|
---|
|
Aktiv
|
Passiv
|
---|
Person
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Indikativ
|
Konjunktiv
|
Sg. 1. Pers.
|
crēverō
|
|
crētus, -a, -um erō
|
|
Sg. 2. Pers.
|
crēveris
|
crētus, -a, -um eris
|
Sg. 3. Pers.
|
crēverit
|
crētus, -a, -um erit
|
Pl. 1. Pers.
|
crēverimus
|
crētī, -ae, -a erimus
|
Pl. 2. Pers.
|
crēveritis
|
crētī, -ae, -a eritis
|
Pl. 3. Pers.
|
crēverint
|
crētī, -ae, -a erunt
|