Flexion:aperire

aperire (Konjugation) (Latein)

zurück zu aperire

Infinite Formen

Infinitive
	Infinitiv Präsens	Infinitiv Perfekt	Infinitiv Futur
Aktiv	aperīre	aperuisse	apertūrum, -am, -um esse
Passiv	aperīrī	apertum, -am, -um esse	apertum īrī
Partizipien
	Präsens Aktiv	Perfekt Passiv	Futur Aktiv
	aperiēns	apertus, -a, -um	apertūrus, -a, -um
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium	Gerundivum	Supinum I	Supinum II
aperiendī	aperiendus, -a, -um	apertum	apertū

Finite Formen

Imperativ

Person	Präsens		Futur
	Aktiv	Passiv	Aktiv	Passiv
Sg. 2. Pers.	aperī!	aperīre!	aperītō!	aperītor!
Sg. 3. Pers.			aperītō!	aperītor!
Pl. 2. Pers.	aperīte!	aperīminī!	aperītōte!
Pl. 3. Pers.			aperiuntō!	aperiuntor!

Indikativ und Konjunktiv

Präsens
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperiō	aperiam	aperior	aperiar
Sg. 2. Pers.	aperīs	aperiās	aperīris	aperiāris
Sg. 3. Pers.	aperit	aperiat	aperītur	aperiātur
Pl. 1. Pers.	aperīmus	aperiāmus	aperīmur	aperiāmur
Pl. 2. Pers.	aperītis	aperiātis	aperīmini	aperiāminī
Pl. 3. Pers.	aperiunt	aperiant	aperiuntur	aperiantur
Text
Imperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperiēbam	aperīrem	aperiēbar	aperīrer
Sg. 2. Pers.	aperiēbās	aperīrēs	aperiēbāris	aperīrēris
Sg. 3. Pers.	aperiēbat	aperīret	aperiēbātur	aperīrētur
Pl. 1. Pers.	aperiēbāmus	aperīrēmus	aperiēbāmur	aperīrēmur
Pl. 2. Pers.	aperiēbātis	aperīrētis	aperiēbāminī	aperīrēminī
Pl. 3. Pers.	aperiēbant	aperīrent	aperiēbantur	aperīrentur
Text
Futur I
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperiam		aperiar
Sg. 2. Pers.	aperiēs		aperiēris
Sg. 3. Pers.	aperiet		aperiētur
Pl. 1. Pers.	aperiēmus		aperiēmur
Pl. 2. Pers.	aperiētis		aperiēminī
Pl. 3. Pers.	aperient		aperientur
Text
Perfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperuī	aperuerim	apertus, -a, -um sum	apertus, -a, -um sim
Sg. 2. Pers.	aperuistī	aperueris	apertus, -a, -um es	apertus, -a, -um sīs
Sg. 3. Pers.	aperuit	aperuerit	apertus, -a, -um est	apertus, -a, -um sit
Pl. 1. Pers.	aperuimus	aperuerimus	apertī, -ae, -a sumus	apertī, -ae, -a sīmus
Pl. 2. Pers.	aperuistis	aperueritis	apertī, -ae, -a estis	apertī, -ae, -a sītis
Pl. 3. Pers.	aperuērunt	aperuerint	apertī, -ae, -a sunt	apertī, -ae, -a sint
Text
Plusquamperfekt
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperueram	aperuissem	apertus, -a, -um eram	apertus, -a, -um essem
Sg. 2. Pers.	aperuerās	aperuissēs	apertus, -a, -um erās	apertus, -a, -um essēs
Sg. 3. Pers.	aperuerat	aperuisset	apertus, -a, -um erat	apertus, -a, -um esset
Pl. 1. Pers.	aperuerāmus	aperuissēmus	apertī, -ae, -a erāmus	apertī, -ae, -a essēmus
Pl. 2. Pers.	aperuerātis	aperuissētis	apertī, -ae, -a erātis	apertī, -ae, -a essētis
Pl. 3. Pers.	aperuerant	aperuissent	apertī, -ae, -a erant	apertī, -ae, -a essent
Text
Futur II
	Aktiv		Passiv
Person	Indikativ	Konjunktiv	Indikativ	Konjunktiv
Sg. 1. Pers.	aperuerō		apertus, -a, -um erō
Sg. 2. Pers.	aperueris		apertus, -a, -um eris
Sg. 3. Pers.	aperuerit		apertus, -a, -um erit
Pl. 1. Pers.	aperuerimus		apertī, -ae, -a erimus
Pl. 2. Pers.	aperueritis		apertī, -ae, -a eritis
Pl. 3. Pers.	aperuerint		apertī, -ae, -a erunt