adaugescere (Konjugation) (Latein)

  zurück zu adaugescere


Infinite Formen

Infinitive
Infinitiv Präsens Infinitiv Perfekt Infinitiv Futur
Aktiv adaugescere
Passiv
Partizipien
Präsens Aktiv Perfekt Passiv Futur Aktiv
adaugescēns
Gerundium, Gerundivum, Supina
Gerundium Gerundivum Supinum I Supinum II
adaugescendī adaugescendus, -a, -um


Finite Formen

Imperativ
Person Präsens Futur
Aktiv Passiv Aktiv Passiv
Sg. 2. Pers. adaugesce! adaugescitō!
Sg. 3. Pers. adaugescitō!
Pl. 2. Pers. adaugescite! adaugescitōte!
Pl. 3. Pers. adaugescuntō!


Indikativ und Konjunktiv
Präsens
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adaugescō adaugescam
Sg. 2. Pers. adaugescis adaugescās
Sg. 3. Pers. adaugescit adaugescat
Pl. 1. Pers. adaugescimus adaugescāmus
Pl. 2. Pers. adaugescitis adaugescātis
Pl. 3. Pers. adaugescunt adaugescant
Text
Imperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adaugescēbam adaugescerem
Sg. 2. Pers. adaugescēbās adaugescerēs
Sg. 3. Pers. adaugescēbat adaugesceret
Pl. 1. Pers. adaugescēbāmus adaugescerēmus
Pl. 2. Pers. adaugescēbātis adaugescerētis
Pl. 3. Pers. adaugescēbant adaugescerent
Text
Futur I
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers. adaugescam
Sg. 2. Pers. adaugescēs
Sg. 3. Pers. adaugescet
Pl. 1. Pers. adaugescēmus
Pl. 2. Pers. adaugescētis
Pl. 3. Pers. adaugescent
Text
Perfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Plusquamperfekt
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.
Text
Futur II
Aktiv Passiv
Person Indikativ Konjunktiv Indikativ Konjunktiv
Sg. 1. Pers.
Sg. 2. Pers.
Sg. 3. Pers.
Pl. 1. Pers.
Pl. 2. Pers.
Pl. 3. Pers.