ἀκέντητος (Altgriechisch) Bearbeiten

Adjektiv Bearbeiten

Nominativ Singular und Adverbia
m f n Adverb
Positiv ἀκέντητος ἀκεντήτη ἀκέντητον
Komparativ
Superlativ
Alle weiteren Formen: Flexion:ἀκέντητος

Worttrennung:

ἀ·κέν·τη·τος

Umschrift:

DIN 31634: akentētos

Bedeutungen:

[1] keine Sporen benötigend; ungestachelt

Beispiele:

[1] „ἀλλὰ Δω- / ρίαν ἀπὸ φόρμιγγα πασσάλου / λάμβαν’, εἴ τί τοι Πίσας τε καὶ Φερενίκου χάρις / νόον ὑπὸ γλυκυτάταις ἔθηκε φροντίσιν, / ὅτε παρ’ Ἀλφεῷ σύτο δέμας / ἀκέντητον ἐν δρόμοισι παρέχων, / κράτει δὲ προσέμειξε δεσπόταν, / Συρακόσιον ἱπποχάρ- / μαν βασιλῆα·“ (Pind. Ol. 1, 17–23)[1]

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Wilhelm Pape, bearbeitet von Max Sengebusch: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Griechisch-deutsches Handwörterbuch. Band 1: Α–Κ, Band 2: Λ–Ω. 3. Auflage, 6. Abdruck, Vieweg & Sohn, Braunschweig 1914. Stichwort „ἀ-κέντητος“.
[1] Henry George Liddell, Robert Scott, revised and augmented throughout by Sir Henry Stuart Jones with assistance of Roderick McKenzie: A Greek-English Lexicon. Clarendon Press, Oxford 1940. Stichwort „ἀκέντητος“.
[1] William J. Slater: Lexicon to Pindar. 1. Auflage. Walter de Gruyter & Co., Berlin 1969 (Internet Archive), Seite 24.

Quellen:

  1. Pindar; Herwig Maehler, Bruno Snell (Herausgeber): Carmina cum fragmentis. 6. Auflage. Pars I: Epinicia, BSB B. G. Teubner Verlagsgesellschaft, Leipzig 1980 (Bibliotheca scriptorum Graecorum et Romanorum Teubneriana), Seite 2.