snoubenec (Tschechisch) Bearbeiten

Substantiv, m Bearbeiten

Singular Plural
Nominativ snoubenec snoubenci
Genitiv snoubence snoubenců
Dativ snoubencovi
snoubenci
snoubencům
Akkusativ snoubence snoubence
Vokativ snoubenče snoubenci
Lokativ snoubencovi
snoubenci
snoubencích
Instrumental snoubencem snoubenci

Aussprache:

IPA: [ˈsnɔʊ̯bɛnɛt͡s]
Hörbeispiele:

Bedeutungen:

[1] meistens im Plural: Person, die mit einer anderen Person übereingekommen ist, sie zu heiraten; Person, die sich verlobt hat; Verlobte/Verlobter, im Plural: Brautleute, Brautpaar
[2] Mann, der mit seiner Freundin/Partnerin übereingekommen ist, sie zu heiraten, verlobter Mann; Verlobter

Weibliche Namensvarianten:

[2] snoubenka

Beispiele:

[1] „Jednou – ještě jako snoubenci – se spolu Helena a Pavel pohněvali a myslili si, že se snad spolu rozejdou; tehdy za ní Pavel přišel a na usmířenou jí dal tuto lacinou ozdobu (a nejdražší památku) a Helena ji od té doby nedá dolů z ruky, protože ta malá věc zdá se jí být štafetou, poselstvím (ptal jsem se jí, jakým poselstvím, odpověděla "poselstvím radosti"), které musí donést až do konce.“[1]
Einmal – als sie noch verlobt waren – hatten Helena und Pavel einen Streit und dachten, sie würden sich vielleicht trennen; damals kam Pavel zu ihr und schenkte ihr dieses billige Schmuckstück (und wertvollstes Erinnerungsstück) als Aussöhnungsgeschenk, und Helena hat es seither nicht mehr aus der Hand gelegt, denn das kleine Ding scheint ihr ein Staffelstab zu sein, eine Botschaft (ich fragte sie, was für eine Botschaft, sie sagte: „Eine Botschaft der Freude“.), die sie bis zum Ende tragen muss.
[1] „V čekárně před oddávací kanceláří nás postávalo asi osm, dvojic, myslím, a zřízenec vysvětloval, že už poslali pro pana radního a ostatní pány, že tu budou co nevidět. Prohlížel jsem si ostatní snoubence. Většinou to byli mladí lidé, jedné nevěstě nemohlo být dokonce víc jak šestnáct let a zřejmě doufala, že mimořádné poměry nahradí dispens od souhlasu rodičů.“[2]
Im Warteraum vor dem Trauzimmer waren wir etwa zu acht, in Paaren, glaube ich, und der Beamte erklärte, man habe bereits den Stadtrat und die anderen Herren kommen lassen, und sie würden bald hier sein. Ich sah die anderen Brautleute an. Die meisten von ihnen waren junge Leute, eine Braut konnte nicht älter als sechzehn Jahre alt sein, und sie war offenbar überzeugt, dass die außergewöhnlichen Umstände den Verzicht auf die elterliche Zustimmung wettmachen würden.
[2] Dva týdny před svatbou byla svému snoubenci nevěrná s nějakým režisérem.
Zwei Wochen vor der Hochzeit war sie ihrem Verlobten mit irgendeinem Regisseur untreu.
[2] „Spoustu věcí o mně ještě nevíte. Tak například jsem zasnoubena a mám se vdávat. Můj snoubenec myslí, že bychom se měli brát hodně brzy. Z toho vidíte, že kdyby chtěl mít svatbu hned teď, nemohla bych se usadit s vámi.“[3]
Es gibt vieles, was Sie noch nicht über mich wissen. Beispielsweise bin ich verlobt und sollte heiraten. Mein Verlobter meint, wir sollten sehr bald heiraten. Daran können Sie sehen, dass wenn er sofort heiraten wollte, ich mich nicht mit Ihnen niederlassen könnte.

Wortfamilie:

snoubenka, snoubit se, zasnoubený, zasnoubit se, zásnubní, zásnuby

Übersetzungen Bearbeiten

[1] Tschechischer Wikipedia-Artikel „snoubenec
[1] Internetová jazyková příručka – Ústav pro jazyk český AV ČR: „snoubenec
[1] Bohuslav Havránek (Herausgeber): Slovník spisovného jazyka českého. Prag 1960–1971: „snoubenec
[1] Oldřich Hujer et al. (Herausgeber): Příruční slovník jazyka českého. Prag 1935–1957: „snoubenec
[1] Internetový slovník současné češtiny - Lingea s.r.o.: „snoubenec

Quellen:

  1. Milan Kundera: Žert. Atlantis, Brno 1991 (zitiert nach ČNK – korpus.cz)
  2. Jan Zábrana: Vražda se zárukou. Československý spisovatel, Praha 1989 (zitiert nach ČNK – korpus.cz)
  3. John Steinbeck: Toulavý autobus. Mladá fronta, Praha 1966 (übersetzt von Alois Josef Šťastný) (zitiert nach ČNK – korpus.cz)