solemnis (Deklination) (Latein) Bearbeiten

Positiv Bearbeiten

Singular m f n
Nominativ solemnis solemnis solemne
Genitiv solemnis solemnis solemnis
Dativ solemnī solemnī solemnī
Akkusativ solemnem solemnem solemne
Vokativ solemnis solemnis
Ablativ solemnī
solemne
solemnī
solemne
solemnī
solemne
Plural m f n
Nominativ solemnēs solemnēs solemnia
Genitiv solemnium solemnium solemnium
Dativ solemnibus solemnibus solemnibus
Akkusativ solemnēs solemnēs solemnia
Vokativ solemnēs solemnēs
Ablativ solemnibus solemnibus solemnibus
Der Ablativ Singular im Positiv endet auf -ī, wenn er eine dauernde Eigenschaft ausdrückt. In Partizipialkonstruktionen sowie als Substantivierung ist die Endung -e.


Komparativ Bearbeiten

Singular m f n
Nominativ solemnior solemnior solemnius
Genitiv solemniōris solemniōris solemniōris
Dativ solemniōrī solemniōrī solemniōrī
Akkusativ solemniōrem solemniōrem solemnius
Vokativ solemnior solemnior
Ablativ solemniōre solemniōre solemniōre
Plural m f n
Nominativ solemniōrēs solemniōrēs solemniōra
Genitiv solemniōrum solemniōrum solemniōrum
Dativ solemniōribus solemniōribus solemniōribus
Akkusativ solemniōrēs solemniōrēs solemniōra
Vokativ solemniōrēs solemniōrēs
Ablativ solemniōribus solemniōribus solemniōribus


Superlativ Bearbeiten

Singular m f n
Nominativ solemnissimus solemnissima solemnissimum
Genitiv solemnissimī solemnissimae solemnissimī
Dativ solemnissimō solemnissimae solemnissimō
Akkusativ solemnissimum solemnissimam solemnissimum
Vokativ solemnissime solemnissima
Ablativ solemnissimō solemnissimā solemnissimō
Plural m f n
Nominativ solemnissimī solemnissimae solemnissima
Genitiv solemnissimōrum solemnissimārum solemnissimōrum
Dativ solemnissimīs solemnissimīs solemnissimīs
Akkusativ solemnissimōs solemnissimās solemnissima
Vokativ solemnissimī solemnissimae
Ablativ solemnissimīs solemnissimīs solemnissimīs